เรื่องราวในประวัติศาสตร์ก็ไม่ต่างจากละครฉากหนึ่ง
ที่ต้องมีทั้ง พระเอกนางเอก และตัวร้าย ขึ้นอยู่กับว่าใครเล่าเป็นผู้จดจารประวัติศาสตร์เหล่านั้น แต่ ผู้ชนะมักเป็นผู้เขียนประวัติศาสตร์
“ท้าวศรีสุดาจันทร์” หญิงชั่ว
ผู้คบชู้ (คือขุนวรวงศาธิราช)
ฆ่าผัว(คือสมเด็จพระไชราชาธิราช)
ฆ่าลูก (คือพระยอดฟ้า)
เรื่องราวความชั่วของหล่อนถูกเขียน เล่า ถ่ายทอดซ้ำผ่านบทเรียนทางประวัติศาตร์ และฉากของตัวร้ายในภาพยนตร์ โดยที่หล่อนไม่มีสิทธิ์ที่จะยื่นอุทรณ์ในข้อหาเหล่านี้
หนังสือเล่มนี้ทำหน้าที่ทนายของคดีสุดฉาว เพื่อให้ “ท้าวศรีสุดาจันทร์” หญิงชั่วผู้พ่ายแพ้ต่อความขัดแย้งทางการเมือง ได้ปริปากหลังจากที่เงียบงำมากว่า 500 ปี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น